مونولوگ

خیلی باحال بود آقا :)) استعدادشو داری به نظرم :)

خیلی قشنگ کامل کرده بودی تسنیم  ، چقدر خوشم اومد از این ایده به نظرم یه فعالیت مغزی خوبیه ، منم از این به بعد واسه خودم اینجوری شعر میگم :)) 

به به چقدر جالب بود :) این بیت عااالی شده:

عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
آن دهان گرچه شکر، لیک پر از دندانند

همچنین بیت قبلیش :)

فکر کنم کامل گفتن سخت‌تر باشه هرچند این مدلی هم اصلا آسون نیست ولی یه جورایی خوش‌خوشکه:))))

سلام عزیزم.

:) 

به نظرم که خیلی خوب بود.

با این حساب اگر دنبالشو بگیری یه شاعری واسه خودت. 

نه نیست. من اینو چندبار توی پست بلاگرها دیدم حتی مطمئنم که این اواخر تو یکی از کتابایی که خوندم هم به چشمم خورده!

فکر کنم همون معنیه که نمی‌تونی پیاده‌اش کنی. چون الان که خواستم خودم برات معنیش کنم دیدم پیاده نمیشه. امیدوارم معنی پیاده‌ نشده‌ی من با معنی پیاده نشده ی تو یکی باشه:|

نه نه بلد نیستم شعر بگم  اما علاقه دارم ،  همون دیشب رفتم یه شعر رو اینجوری کامل کنم هم دیدم کار سختیه ، همچنان خوشا به حال شما که شاعری بلدید :)

به نظرم شما نمیخواد شعر کامل بگی

استعدادت توی همینه :)))

با یار شکرلب گل اندام
سالی یک قرار خوش نباشد
حافظ/تسنیم

هوم

نمیگم