بعد نماز صبح آقای اومدن بالای سرم و همین‌جور خیره نگاهم می‌کردن. چند ثانیه نگاه کردم و هیچی از صورتشون نفهمیدم. یه‌کم هم ترسیدم که چی شده اینجوری گوشی به دست اومدن بالای سرم؟ نکنه زدم گوشی رو خراب کردم؟ یا کسی بهشون خبر بدی پشت تلفن داده و می‌خوان به من بگن که مامان خبردار نشن؟ یا... همین‌جور که داشتم "وَ بالاسلام دیناً و بالقرآن کتاباً..." می‌خوندم، آروم سرم رو تکون دادم که یعنی کاری دارین؟ گفتن اینترنتی که برای دانلود فیلم گرفته بودی رو استفاده کردی؟ یادم افتاد دیشب توی دوشنبه‌سوری همراه اول، با سیم‌کارت آقای نت هدیه گرفتم برای 5 تا 5 امروز. یهو انگار اون سطل آب یخی که بالای سرم نگه داشته بودن رو خالی کردن روم! یه‌کم لبم به لبخند باز شد و تا کامل ریکاوری بشم، گوشی رو داده بودن دستم و رفته بودن.
بعضی از فیلم‌های اسکار امسال رو تو فیلیمو نشان‌دار کرده بودم که سر فرصت دانلود کنم. رفتم طبق معمول یه چند تا فایل حجیم رو از حافظه‌ی گوشی به SD card منتقل کنم که دیدم بعله، برای بار دوم رم 32 گیگابایتیم سوخته. چون یه بار تعویضش کردم، دیگه گارانتی هم نداره. واقعا معنی گارانتی مادام‌العمر همینه؟ ریختمشون رو فلش و شروع کردم فیلم دانلود کردن. اولش منتظر بودم ارور بده و بگه چون نت ایرانسل نیست، باید اشتراک بخری، ولی چیزی نگفت. منم متعجبانه و خوشحالانه ده تایی فیلم دانلود کردم. وقتی به آخرش رسید فکر می‌کنید چی فهمیدم؟ رفتم تو نرم‌افزار همراه من تا ببینم چقد مونده از نت، که دیدم نوشته شما بسته‌ی اینترنتی فعال ندارید! خاک وچوک! همه رو با نت ایرانسل آقای دانلود کرده بودم :|
اگه خدا بهتون یه دونه از اون خواهرهای پست قبل میده، قطع به یقین یه دونه از این دخترهای حواس‌پرت نت‌حروم‌کن هم میده. بالاخره گل بی خار که نمیشه که!
+ حالا چجوری برم اعتراف کنم :(
- تاریخ : دوشنبه ۲۸ بهمن ۹۸
- ساعت : ۱۰ : ۵۱
- نظرات [ ۷ ]
