مونولوگ

نمی‌دونم چرا صبح‌ها که می‌شینم پشت فرمون، آینه وسط رو میدم بالاتر و شب‌ها که برمی‌گردم میدم پایین‌تر. اوایل با خودم می‌گفتم شاید صندلی رو که جابجا کرده‌م، جای شب قبل یا صبح نیستم الان (چون بلافاصله بعد خاموش کردن ماشین، صندلی رو تا ته میدم عقب که جام آزاد شه یا راحت‌تر پیاده و سوار شم)؛ ولی الان فهمیده‌م نههههه، صندلی رو دقیقا جای قبلش برمی‌گردونم، ولی صبح و شب به زاویه‌های متفاوتی از آینه نیاز دارم. سه تا فرضیه هست، یا من شب‌ها قد می‌کشم، یا روزها تو کارگاه زیر فشار کار کمرم خم میشه، یا وقتی یه تایم طولانی ماشین یه جا بمونه، جن‌ها قرضش می‌گیرن و آینه رو واسه خودشون تنظیم می‌کنن :/

+ کس دیگه‌ای هم حس کرده وقتی با سرعت از کنار یه ماشین دیگه رد شی، ماشین خودبخود به اون سمت کشیده میشه؟ انگار یه جاذبه‌ی مغناطیسی ایجاد شه. فرمونمم درسته و نمی‌کشه.