صبح داشتم می‌رفتم سمت ایستگاه، خورشیدو دیدم یه ذره از طلوعش گذشته. انصافا چه تایم خوبی میرم سر کار :) یکی از بلاگرا بود اسمشون دایی حیدر، زمستون، سه‌شنبه و یه چیزای دیگه‌ای که یادم نیست بود :)) ایشون یه مدل پست‌هایی داشت توش به همه چیز سلام می‌کرد یا خداحافظی. امروز صبح که خورشیدو دیدم گفتم سلام خورشید :) بعد یاد اون مرحوم افتادم :) البته به رحمت مجازی رفته :)
از این حرفام نزنین که بهتون نگن روانی :)))
با کلیت متنتون مشکلی ندارما ولی تا اونجا که میدونم هلو باد نمیاره یه کار دیگه میکنه. D:
من هم صبح ها وقتی مغازم رو باز میکنم و دارم جلو در رو جارو میزنم، همه مغازه ها بسته ن. حتی نونوایی
به این جور آدمها هم میگن روانی؟ :))
خب خداروشکر که باعث شدم کمی بهتر بشی :)
من اعتراف میکنم که وبلاگت میخونم ولی نظر نمیگذارم :| خیلی عادت بدی هست البته البته بازم باید بگم یکماهی بود که نیومده بودم بیان
شونصدبار هم اون نامه ایی که برام نوشتی رو خوندم و ذوق مرگ شدم :))
مجازی که نه، به رحمت بیانی رفته بیشتر، بلاگفایی شده🤗 البته تو این ایام مبارک و شلوغ پلوغ که نذری میدن تو خیابونا، یزیدا بلاگفا رو بستن، تمام استخوان‌هامون درد میکنه 😓
بای د وی سلام خانم تسنیم، ممنون که یادی از ما کردید🙋🏿♂️
بیان و دوستان بیانی رو به کل فراموش کردم موتعسفانه...
ای بابا ...:)
آره خیلی ساله بلاگفاییم :) قضاوت نارواییه که در حق انجمن داییا میشه همیشه، آدرس هرکی پرسید گفتیم بفرما :)
صبحا کفاف مارو نمیده :))))))))))) ما مصرفمون بالاست... :'(
اومم... خب یاد شدن درسته سود مادی نداره برای یاد شده ولی انرژی مثبت زیادی میفرسته واقعا... پس استدلالتون صحیح نیست:)
اگه قائله ها خوابید، یا اگه خوش داشتید، اسم دایی رو سرچ کنید توی به روز شده های بلاگفا :)
