انگار سر پست قبلی، چندتاییتون حسابی فحشکشم کردین. نمیدونم چی میشه که آدم وقتی حالش بده فقط به خودش فکر میکنه. فکر میکنه فقط حال خودش بده، دنیای خودش به آخر رسیده. البته دنیای من هیچوقت به آخر نرسیده تا حالا، یعنی هیچوقت اینطوری فکر نکردهم. حتی وقتی به نبودن فکر میکنم، کاملا مطمئنم روزهای خوبی هم تو راه هستن. فقط حس میکنم حسشو ندارم دیگه خودمو تا اون روزها بکشونم. حس میکنم چه خوب میشد همینجا استراحتم شروع میشد.
اول پست قبلو پیشنویس کردم. بعد گفتم حالا که نظراتو باز کردهم، چرا پیشنویسش کنم؟ روزای تاریکم جزء زندگیان. اگر چیزی میخواستین بگین بگین، فحش هم خواستین بدین، ولی فحش مودبانه. و لطفا اگر جواب ندادم یا دیر جواب دادم و بیات شد، ناراحت نشین.
- تاریخ : دوشنبه ۳۰ آبان ۰۱
- ساعت : ۱۳ : ۰۱
- نظرات [ ۵ ]