مونولوگ

آیفون زنگ زد. برداشتم.

_ ببخشید هونگ (هاون) دارین؟ من همسایه‌تونم.

من: "مامان میگه همسایه است. هونگ میخواد."

مامان: "برو ببین کیه"

من: "عسل تو برو، آماده‌ای.🙏"

عسل رفته و برمی‌گردد: "من که نمیشناسمش مامان. خودتون برین ببینین میشناسین"

مامان رفته و برمی‌گردد: "منم ندیده بودمش تو محل. گفت خونه‌اش کنار سوپری چهارراه بعده. تازه گفت یه بارم اومده خونه‌مون! ولی من نشناختمش."

من: "یعنی بهش هونگ نمیدین؟"

مامان: "نه دیگه، از کجا بدونم کیه."

من: "خوب باهاش برین تا در خونه‌اش بعد بدین بهش."

مامان به عسل: "بیا هونگ رو بردار برو دنبالش، نباید خیلی دور شده باشه."

عسل رفته و برمی‌گردد:

رفتم دیدم داره زنگ خونه یکی دیگه رو می‌زنه. گفتم "همسایه خونه‌تون کدومه؟" در سوم بعد سوپری رو نشون داد. گفتم "بریم من هونگ آوردم." گفت "صبر کن ببینم اگه این همسایه داشت دیگه مزاحم شما نمیشم!" بعد که اون خونه هم گفت ندارم این خانم راه افتاد رفت! سمت مخالف خونه‌ای که نشون داده بود!! گفتم "هونگ دستمه همسایه. بیا بریم خونه‌ات که بهت بدم" گفت "نه دیگه، لازم ندارم!" به همین سادگی، به همین خوشمزگی، پودر کیک کلاه‌برداری :)

+ اگه خونه تنها بودم، شاید همینجوری هونگ رو می‌دادم می‌رفت😅

+ هونگ ما خیلی سنگینه. شاید حدود 200 قیمتش باشه.