مونولوگ

خیلی مهم نیست، ولی این چند وقت نظرم راجع به خیلی‌ها خیلی عوض شده. منظورم راجع به بلاگرهاست.

بعضی‌هاشونو تا حد فرشته تو ذهنم برده بودم بالا، یه رفتارهایی ازشون دیدم که به شدت معمولی شدن. باز خدا خیرشون بده معمولی شدن!

بعضی‌ها که هممممه قربون‌صدقه‌شون میرن، چش ندارم ببینم اصلا! بیش از حد به نظرم "ظاهر"اند! دو حالت داره، یا من عینکم کثیف شده، یا حتی همون بلاگرهای منطقی و خوش‌فهمی که قبولشون دارم هم زیادی محو "ظاهر" شدن. به نفعمه فک کنم اولی صحیح‌تره :)

بعضی‌هام هستن که دور و برشون خیلی شلوغه و من از خدامه شلوغ‌تر هم بشه؛ از بس ماهن :)

بعضی‌هام منو خیلی یاد خودم میندازن. قدیما خیلی پرحرف بودم، پر حرف معمولی نه، از اینایی بودم که راجع به تمام مسائل صاحب‌نظرن! این گروه بلاگرا منو یاد جوونیای خودم میندازن، با اینکه ممکنه از من پیرتر باشن :)

بعضی‌هام هرچی میگذره بیشتر به عقل و شعورشون واقف میشم، بیشتر می‌فهممشون.

بعضی‌ها رو هم که موقع شروع وبلاگ‌نویسی تو بیان، شاخ! می‌دونستم و حتما تمام مطالبشون به علاوه‌ی کامنت‌هاشون رو می‌خوندم، الان واقعا حوصله ندارم وبلاگشون رو باز کنم. با خودم میگم چطو ملت این همه وقتشونو اینجا تلف می‌کنن؟ 🤔

بعضی بلاگرها حرفشون به عمق جانم میشینه. بعضی نه، یکی! بقیه‌ی بعضی‌های این گروه عمقشون به قلبم میرسه ولی به تهش نه. اون یکی رفت. نمی‌دونم چرا برام اینقد خاص بود، ولی حتی یک ذره "من" تو حرفاش نمی‌شنیدم. اسم وبلاگش که میاد انگار با یه دهان خوشبو تو صورتم "هاه" کردن! جالبه که با این علاقه‌ی شگفت، کلا یک یا دو بار براش نظر گذاشتم :)

از بعضی‌ها توقع نداشتم، ولی جالب بود برام که به فالوبک معتقدن ظاهرا. من خودمو برای یه بلاگر یک روزه هم نمی‌گیرم، چه برسه به بلاگر خفن! ولی وقتی بک نمیدم خواهشا اینقد زود و ناگهانی دست از کامنت گذاشتن برندارید و دکمه‌ی قطع دنبال رو نفشارید! اینجوری ممکنه فک کنم با وجود خفن بودنتون منظورتون این بوده که دویست و نود و نه‌تون رو بکنین سیصد مثلا! :/ (ارقام تصادفی است!)

بعضی‌هام هستن که میگم کاش هی حرف بزنن، هی حرف بزنن، هی حرف بزنن!

و آخر هم بعضی‌هایی که در موردشون زود قضاوت کردم و به اون بدی! که فک می‌کردم نبودن :)

برای تمام موارد بالا مصداق دارم تو ذهنم که معلومه آورده نمی‌شود! چند نفر از شماهام توشون هستین که فک نکنم بتونین خودتونو تشخیص بدین :دی :دی