مونولوگ

‌‌

چرا رمز گوشی منو همه دارن؟

تو عید یه بار بابای جوجه گوشیمو گرفته بود رفت تو موزیکا و همینطوری تند تند رد می‌کرد. یه دفعه دیدم آقای دچار شروع کرد حرف زدن!!! "سلام عرض می‌کنم خدمت همه بلاگرای محترم..." چشام گرد شد، ولی داداش رد کرد. چند تا که رد شد یه دفعه صدای گندم دراومد! نفسم حبس شد. اینم رد شد. باز چند تا رو رد کرد رسید به صدای آقای دایی! اینو گذاشت یکم حرف زد، گفت "این چیه؟" میگم "هیچی! یه وویسه!" انگار بقیه مووی بودن!!! باز یکم گوش داد گفت "داره کردی حزف می‌زنه!" میگم "آره، یه وویس کردیه!" باز رد شد و همینطور داشت جلو می‌رفت که دیگه گوشی رو با رعایت جوانب احتیاط ازش گرفتم تا به صدای پرتقال دیوانه و آقاگل و دکتر سین نرسیده! بعدم دیلیت :)

+ وویس‌ها رو دانلود کردم، گوش دادم بعد یادم رفت حذف کنم!
+ اگه یکم سوال جواب می‌کرد قشنگ اینجا لو می‌رفت...

پ.ن: نظرات اسپم وبلاگ خیلی زیاد شده، مجبورم کد امنیتی رو فعال کنم؛ شرمنده :)
  • نظرات [ ۶ ]

پنلم ستاره‌بارون شده!

با این همه ستاره‌ی روشن چه کنم؟؟؟ :((

این روشن‌ها منو خاموش کردن! وگرنه میشه بخونم و نظر داشته باشم و در سکوت برگردم؟؟؟

این روزهای آخر شلوغ‌پلوغ شده همه چی...


+ ای وای! داشت یادم میرفت :):) دیروز صبح عمه شدم!

+ هنوز اسم قطعی نداره، من اینجا بهش میگم جوجه! چون مامانش به بچه کوچولوها میگه جوجه :)

+ و من الله التوفیق فور اِوِر...


بعدانوشت: بله، میشه بخونم و نظر داشته باشم و چیزی نگم! خیلی هم میشه. تمام کسانی رو که دنبال می‌کنم می‌خونم؛ با دقت هم می‌خونم. برای وبلاگ خودمم همینطوری بیشتر دوست دارم! خواننده‌ی خاموش :)

  • نظرات [ ۶ ]

هدیه‌ی مفید

به عنوان هدیه‌ی روز مهندس، این پست رو با صدای بلند برای دو تا مهندس منزل قرائت نمودم، باشد که رستگار شوند :)

http://gharar-13.blog.ir/post/250

  • نظرات [ ۸ ]

که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی...

یک عدد کیک پختم هزار لا! ولی از اونجایی که خانواده‌ی محترم، خامه دوست ندارن، خامه‌اش بسیار نامحسوس کار شده! البته خانواده‌ی محترم علاوه بر خامه، از شکلات، بخصوص تلخ هم دوری میجوین، ولی این خوشمزه واقعا جزء لاینفک زندگیه!



به نظرم میشه ازش یه کیک شیک درآورد و در آینده حتما به شکل‌های مختلف امتحانش میکنم. تزئین مزئین صففففر. فقط ریختم شکلاتو! و اونم پاشید به کل ظرفم... :) حالا اشکال نداره، یه معلم داشتیم میگفت تو دفتر خاطرات فقط فدایت شوم ننویسین برای خودتون. از خراب‌کاریاتونم بگین. ولی وقتی بره‌ی ناقلای کشته مرده‌ی شکلات، بالاسرت باشه مگه میتونی تزئین کنی؟ خواهرم انقد ازم شاکیه! چون میگه بره‌ی ناقلا کپی برابر اصل خودته. میگه تو اینجوریش کردی...
اگه در حال گریه‌ی فجیع باشه، با یه بند انگشت شکلات در کسری از ثانیه آروم میشه. وقتی یکی دوساله بود، شکلاتی رو میخورد که هفت جدش نمیتونستن (بخاطر تلخیش). جاش که اصلا روی اپن و میز و هر بالابلندی دیگه‌ایه. بتونه رو سقف هم میشینه. انقدر رو حرفاش پافشاری میکنه تا بالاخره به کرسی میشینن، از رو نمیره اصلا. انقد ریز ریز ریز سؤال میپرسه که حس میکنی دارکوب داره به مخت نوک میزنه. و مگه موضوعی هست که بهش علاقمند نباشه؟ البته این روزا همه‌ی بچه‌ها همینقدر کنجکاون. فک کنم از آب‌های تراریخته است! بقیه‌اش دیگه تخریب شخصیت خودم میشه، نمیگم :) حالا فقط یکیش. مدام در حال حرف زدنه. من خودمو یادم میاد که همیشه میگفتن بسه دیگه، چقد حرف میزنی! مثلا در این حد که دنبال مامان از هال به آشپزخونه، از آشپزخونه به اتاق، از اتاق به حیاط، از حیاط به هال میرفتم و وقایع اتفاقیه تعریف میکردم :)

+ دیگه بزرگ شدم، فقط هر از گاهی پرحرفی میکنم! ولی وبلاگ اصلا حس حرف زدن به آدم نمیده. چار خط مینویسی نطقت کور میشه!!!
+ خدایا شکرت بخاطر اون چیزی که میدونم و میدونی. همچنان نگهدارش باش...

  • نظرات [ ۷ ]

استعداد آری یا نه؟

داداش رو با معدل هجده و خورده‌ای به زور تو رشته ریاضی ثبت‌نام کردیم. همه برادرام ریاضی بودن و ما خواهرا همه تجربی:) دیشب داداش اومده میگه امسال میخواستم شاگرد اول بشم ولی وقتی همکلاسیامو دیدم دیگه به فکر شاگرد شدن نیستم:| چهار پنج تا زرنگ اساسی و بقول خودش معدل بیست تو کلاسشونه! بهش میگم اینا هیچ اهمیتی نداره و تو نباید تحت تأثیر جو قرار بگیری. ما خواهر برادرا اغلب به شرایط محیطمون غلبه میکنیم و تازه بقیه از ما تأثیر میپذیرن. ایشون نمیدونم به کی رفتن. به زحمت تا حالا جزء شاگرد زرنگای کلاس باقی مونده و اونم‌ نه همیشه اول. بیشتر اوقاتم از ترک تحصیل حرف میزنه. از بعضی کاراش واقعا متعجب و ناامید میشیم و از بعضی کاراش انگشت حیرت به دهان میمانیم! با ما 5 تا فرق داره اساسی.* گاهی فکر میکنم شاید بخاطر اینه که سن مادرم موقع تولدش سی و خورده‌ای بوده و هفتمین بچه بوده و پره‌ترم دنیا اومده (شش یا هفت ماهه) و بعد از تولد مدتها تو NICU بستری بوده و تشنج کرده و یه مدتی هم تو اون دنیا به سر برده و دوباره برگشته!!! و تا چند ماه کلی شیلنگ و دم و دستگاه بهش وصل بوده و نمیشده حتی درست بغلش کرد... و در مجموع با کلی گریه و زاری و دعا و التماس مادرم و به شکل معجزه‌وار موندنی شده. میگم شاید همین قضایا رو مغزش تأثیر گذاشته... شایدم اصلا نباید کسی رو با کسی مقایسه کرد، حتی برادر و خواهرها رو، و شایدم ما زیادی متوقعیم. الله اعلم... فقط میخوام آینده‌ی همه‌مون درخشان باشه...

کیک‌پزون به رولت‌پزون تغییر یافت! همیشه کیک‌ها و شیرینی‌هام رو میخورن و اشکالم میگیرن! البته تعریف هم میکنن :) خامه‌ای دوست ندارن و من همیشه باهاشون در جدالم :))

دیشب بابا خطاب به من میگن کو پس کیکتون؟

_  تخم مرغ واسم نیاوردن فردا میپزم.

_ اگه میخوای بپزی یه چیز خوب بپز. یا کیک ساده باشه یا خامه نزن!!!

_ اینا که دوتاش یکیه. پس "یا"ش کو؟؟؟

_ :))


رولت شکلاتی


* اینکه گفتم داداش کوچیکم با ما فرق داره، نه اینکه بقیه خیلی شبیهیم. ما هم تفاوت‌های فاحش با هم داریم چه اخلاقی چه باورمندی چه رفتاری. اما ایشون تمش با تم ما متفاوته!


+ پدر یکی از منشی‌های درمانگاه یه بیماری داره و دکتر بهش گفته خودتون رو آماده کنین، مرگ حقه! وقتی اینو از یکی دیگه از منشی‌ها شنیدم منقلب شدم. اگه کسی یه روز به من همچین حرفی بزنه...؟ سنش از من کمتره و تو عقده. به اندازه کافی مشکلات شروع زندگی مشترک داره. برادرشم از خودش کوچیکتره و حدود 13_14 سالشه... خدا کمکشون کنه :(

+ کیفیت نه‌چندان خوب عکس هم مربوط به گوشی مامان هستش. بعله!

  • نظرات [ ۰ ]
Designed By Erfan Powered by Bayan