مونولوگ

نمیدونم بقیه هم همینطورین یا فقط منم. یهو یاد یه موضوع خنده‌دار میفتم بلند شروع میکنم خندیدن! بی‌اختیار ها! تو اتوبوس یا مکان‌های عمومی بیشتر این اتفاق برام میفته. اونوقت اطرافیان یه نگاه عاقل اندر سفیه بهم میکنن o_O و احتمالا تو ذهنشون یه "مشنگ" هم بهم میگن! خودم بشخصه اگه همچین چیزی ببینم (که تا حالا ندیدم) ممکنه منم باهاش شروع کنم خندیدن. آخه خیلی جالبه یه آدم که تا چند لحظه پیش مثل چوب خشک کنارت ایستاده بود، پقی بزنه زیر خنده. اصلا روحیه‌ی آدمو عوض میکنه.

گاهی اینجوری بخندین، شاید منم اون حوالی بودم، حال و هوام عوض شد:)