امروز سیمکارت ندارم، فلذا نت هم ندارم. تمام سیمکارتهای خونه رو بردن برای ثبتنام. یه چندتایی به نام من بود، چندتا به نام هدهد، چون ما پاس داریم. از یک ماه پیش واسه همه پیام اومده که بیاین ثبتنامتون رو تکمیل کنین! رفتیم بپرسیم چرا، که با خیل جمعیت مواجه شدیم. دفاتر ثبتنام تا خرتناق پر بودن. بهمون گفتن که تمام سیمکارتهای اتباع رو از مالکیت پاسپورتها خارج کردن و ما باید یه نفر که کارت آمایش یا کارت ملی داره رو با خودمون ببریم و سیمکارتمون رو به نامش بزنیم و الا خواهد سوخت. ما هم تو خونه فقط دو تا کارتی بالای هجده سال داریم که امروز رفتن واسه ثبتنام. البته فقط امروز نیست، چند روزه که درگیریم. چون همه رو یه دفعه فراخوان دادن و تعداد دفاتری که معرفی کردن هم محدوده، صفهای طویلی تشکیل شده و علافی زیادی داره. امروز هم آقای کارشون رو ول کردن و با اینکه سیمکارتشون هیچ مشکلی نداره، شخصا رفتن دنبال ثبتنام ما! کی؟ آقای که هیچوقت کارشون رو ول نمیکردن! حالا خدا کنه امروز درست بشه.
و ما نمیدونیم این تدابیر خردمندانه و ناگهانی از کجا نشات میگیره. خردمندانه هم باشه، سوء مدیریت بیداد میکنه. ثبات نداشتن قوانین و رسیدن برهای گوناگون هر دم از این باغ چیزیه که آدم رو کلافه و بلاتکلیف میکنه. باعث میشه ندونه که آیا برای یک سال دیگه میتونه طبق فلان قانون برنامه بریزه یا نه.
این پست دیروز صبح نوشته شده و مسلما بعدا منتشر خواهد شد.
- تاریخ : سه شنبه ۱۳ شهریور ۹۷
- ساعت : ۱۰ : ۴۳
- نظرات [ ۲ ]