مونولوگ

از بستگان زن‌داییمه. خونه‌شون کوچیکه، مجلس‌های کوچیکشونو تو خونه‌ی ما و خونه‌ی دایی گرفتن. سوم و هفتم و اینا مسجده.

چی چرا؟ چرا گرممه؟ چون تو خونه‌ی خودمون نیستم، کولرشون به‌دردنخوره، مجلس عزاست و مدام لباس تیره تنمه، وظیفه‌ی خدمت‌گذاری بهم محول شده، و اینکه این چند روز مشهد خییییلی گرمه!

از گرما بدتون میاد؟

اتفاقا مردامون تو این مراسما خیلی خوب و سازگار و مراعات‌کننده میشن. ولی خوب به هر حال اول به مردا غذا میدن، نمی‌دونمم چرا. زن‌ها که بعله، همیشه با یکی و دوتا و سه‌تا بچه‌ی آویزون درگیرن. پسرای جوونشون هم چون رفیق هم‌سن و سال خودشونو از دست دادن قهقهه و اینا ندارن، ولی گریه و زاری چرا. آرایش هم خیییلی کمه بینشون، خودبخود خوشگل هستن :)))

حالا من چرا این همه توضیح میدم؟ چون همه رفتن سر خاک، من و دو نفر که نمیشناسمشون موندیم خونه که چایی و آب سرد و مخلفات آماده کنیم برای برگشتشون. منم بیکار شدم اومدم اینجا پرحرفی :))))

مراسم اینا یه‌کم با مراسمی که ما دو سال قبل برای مادربزرگم گرفتیم فرق داشت. نمی‌دونم تفاوتش با شما چقدره.

ما اول اول که کسی فوت می‌کنه اگه راه دور باشه، طی یه مراسمی به بستگان درجه اولش خبر میدن که بهش میگن "شنواندن" میگن بریم فلانی را "بشنوونیم"! بزرگان فامیل و از هر خانواده بزرگش میرن. که اون شخص ییهو قالب تهی نکنه. اول که می‌بینه یه عالمه آدم با حالت محزون اومدن خونه‌ش شستش خبردار میشه و اونا یه‌کم براش از صبر و روایات و انا لله و اینجور چیزا حرف میزنن و بعد میگن فلانی دیگه بینمون نیست! اگه راه دور نباشه و خودشون خبر داشته باشن، از خود خانواده‌ی متوفا، اونایی که نسبت دورتری دارن مثلا داماد یا عروس خانواده زنگ میزنن به چند نفر از فامیل، بعد خبر خودش مثل بمب منفجر میشه و همه میان برای عرض تسلیت یا همون "فاتحه". بعد بلافاصله همون ظهر یا شب یه قرآن‌خوانی می‌گیرن و بقیه‌ی فامیل فوج‌فوج میان برای "فاتحه"! همینطور ظهر و شب، ظهر و شب، ظهر و شب تا برسن به سوم و هفتم. کلا دور خانواده‌ی متوفا رو اصلا خالی نمی‌کنن. و چون بار اقتصادی زیادی رو دوش خانواده‌ی متوفا نباشه، هر چند خانواده یا یک خانواده، یه نوبت رو به عهده می‌گیره که به اصطلاح "خرج بده". مثلا چند تا خانواده با هم یه گوسفند میکشن و یه شب از اون شب‌ها تمام خدمات و هزینه‌ها و حتی وظیفه‌ی پذیرایی رو به عهده می‌گیرن. یعنی چند تا از وعده‌ها رو از دوش خانواده‌ی متوفا سبک می‌کنن. سوم و هفتم و چهلم و اینام که با خود خانواده‌ی متوفاست.

در اندرون مراسم فک نکنم تفاوت زیادی وجود داشته باشه، یا حداقل من نمی‌دونم.

اینا چون مهمون مقیم رودرواسی‌دار ندارن، شبا تقریبا راحتن. ما هم که شب برمی‌گردیم خونه‌ی خودمون. بقیه هم صبح میان تا شب، بعد شب برمی‌گردن خونه‌هاشون. صاحب‌عزاها شبا راحت لباس عوض می‌کنن و حموم میرن و موهاشونو شونه میزنن!!!

ما هم شربت نمیدیم، از نوشیدنی‌ها فقط چای و آب یخ!

آره، جوون بوده. خدا اموات شما رو هم رحمت کنه الهی :)