مونولوگ

‌‌

رفتند تا تأییدی باشند بر تئوری ناپایداری دنیا


کاش چند نفر برمی‌گشتن به نوشتن، یا اگه برگشتن می‌دونستم کجا.

آقای دایی، نویسنده‌ی قرار، خانم الف، یک منهدص باصواد، تبارک جان.


  • نظرات [ ۵ ]
غمی ‌‌
۲۴ فروردين ۹۷ , ۱۹:۴۸
توی یه مقطع خاصی از زندگیه که نوشتن حال آدما رو خوب می‌کنه. اون مقطع که تموم بشه دیگه محرکی برای نوشتن وجود نداره

پاسخ :

بله، همینطوره. ولی خوب بعضیا خیلی خوب مینویسن و آدم دوست داره تا ابد بنویسن!
برگ سبز
۲۴ فروردين ۹۷ , ۲۰:۰۶
من که رفتم از این ادا اصولها در نیاوردی دختر :/ :))

پاسخ :

منو ببخش که اینا رو میگم، ولی اون موقع‌ها که رفته بودی، یه دفعه گفتم بیام و همچین حرفی بزنم که کاش برگردی، بعد دیدم اصلا دلم نمیخواد دوباره برگردی و شروع کنی بد و بیراه گفتن به زندگیت و دنیا. دختر خوبی هستی، ولی بیش از حد همه چیزو منفی می‌بینی. کاش مثبت‌تر نگاه کنی :))
جناب قدح
۲۴ فروردين ۹۷ , ۲۲:۵۱
سلام :)

عیدتان مبارک :))

ان شاءالله برگردن ... بعضی از دوستانی که رفتن حسابی جاشون خالیه ...

پاسخ :

سلام :)
ممنون. دفعه‌ی سومه عیدو تبریک میگین! یکی در جواب خودم، یکی پست وبلاگتون، اینم سومی! ولی واقعا عید خیلی بزرگیه!
عید شما هم مبارک باشه ان‌شاءالله

جناب قدح
۲۴ فروردين ۹۷ , ۲۲:۵۸
اینم چهارمی :))

تبریک !

پاسخ :

متشکر ممنون :)
حوا ...
۲۷ فروردين ۹۷ , ۱۷:۳۳
رفتن باید یهویی باشه. این که صبح بیدار شی ببینی جای یه وبلاگ خالیه. بهتر از اینه که از دو روز قبلش بدونی مدام غصه بخوری.

پاسخ :

دقیقا! نظر منم همینه.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
Designed By Erfan Powered by Bayan