مونولوگ

هررر وقت من کیک می‌پزم خانواده جونمو به لبم می‌رسونن! :) "شکلاتی نباشه!" "خامه نزن!" "کم نباشه" "دو تا بپز" "فلان کن" "بهمان کن"... و توقع دارن همزمان غذا رو هم آماده کنم، خونه رو هم جمع کنم، مثل امروز اگه بچه‌های خواهرم باشن اونا رو هم نگه دارم و و و... البته البته که من نمی‌تونم به همه‌ی این کارا برسم، فقط خستگی به تنم می‌مونه. جوری که همیشه میگم این بار آخر بود دیگه! ولی بازم میرم سراغش :| :)) الاعتیاد! ما الاعتیاد؟ و ما ادراک ما الاعتیاد؟

+ آشپزی در تنهایی و خلوت :))