چه باحاله! وبلاگو میگم.
می‌تونی بشینی زار زار گریه کنی و همزمان یه جوک تایپ کنی که بقیه بهش بخندن و فک کنن تو هم می‌خندی.
می‌تونی با یه تلخند رو لب، سعی کنی افکارتو هل بدی عقب تا بتونی از آشپزی و خیاطی حرف بزنی.
می‌تونه دلت در حال ترکیدن باشه ولی بیای روزمرگی بنویسی.
می‌تونه مدت‌ها باشه که دنبال گوش می‌گردی درحالی که گوش‌های زیادی حرفاتو شنیده.
میشه از فرط حرف زدن وبلاگو ترکونده باشی ولی هنوز به ته حرفات که هیچ، به ب بسم‌الله‌شم نرسیده باشی.
می‌تونه دلت بخواد بنویسی "الف" ولی بجاش بنویسی "ب". همه از پشت صفحات کوچیک و بزرگ میخونن "ب" و باور می‌کنن که "ب".
- تاریخ : چهارشنبه ۵ مهر ۹۶
- ساعت : ۲۱ : ۲۷
- نظرات [ ۹ ]
