اول اینجا
.
.
.
من نه دیوانه‌ام، نه غمگینم که فکر خودکشی تو سرم باشه، مهندسم که نیستم، پس چرا انقد علاقه دارم سرک بکشم به این پروژه‌هایی که گله به گله تو شهر پخش شدن و از قضا هفت هشت متر و بلکم بیشتر عمق دارن؟ یه حس جالبی بهم میده! هم عمقش هم دم و دستگاه‌ها و هم این فکر که چطوری اون همه تیرآهن و میلگرد، دسته به دسته با نظم و ترتیب اونجا نشستن! خدا بیامرزه اونی که به زور منو به این ور علم رهنمون شد...
- تاریخ : شنبه ۲۰ خرداد ۹۶
- ساعت : ۰۰ : ۱۸
- نظرات [ ۷ ]
