دوست دارم یه دکه‌ی چرخدار یخچالی داشته باشم. شب‌ها بیام خونه دونات و کیک و کلوچه و شیرینی بپزم و خامه و شکلات بزنم و بسته‌بندی ساده‌ای بکنم، صبح‌ها و عصرها هم برم پارک، کنار زمین بازی بچه‌ها بشینم و دونه دونه کیک و شیرینی بفروشم.
یه سماور چای هم داریم البته، برای پدر و مادرهایی که با بچه‌ها میان :)
سلام.چه باحال(:
من دیشب کلی بهش فک کردم و خیال پردازی کردم.
کاشکی بشه!
نسکافه ندارین ؟:دی
بستنی چطور ؟!:)))
سلام
آقا اسم دونات گفتی شب اول اینو خوندم زودی یاد خاطره بچگیم افتادم کلاس پنجم ابتداییم که برای اولین بار فروشندگی رو تجربه کردم :)
بعد اومدم از اون خاطره ام تو کانالم رو نمایی کردم و نوشتم :))
ولی دلم پیش دوناتت موند :)
نتیجه اینکه شبا از اینا ننویس 😅😅
شبا من شیرینی از کجا بیاریم عامو ؟:))
من مشتری ثابتت میشدم :)
چه تصور بی غل و غش و قشنگی....
چرا ما گاهی انقدر زندگی رو پیچیده میکنیم؟ یا بهتره بگم چرا نمیگذارن ماها این خواسته های ساده رو واقعی کنیم؟
