یکی از کارهایی که میکنم اینه که تو آشپزی سعی میکنم رکورد زمانی بزنم. مثلا فعلا رکوردم تو پخت سه بسته ماکارونی ۷۰۰ گرمی زر، ۲۵ دقیقه بوده. یعنی از وقتی گذاشتم آب جوش بیاد و خورش (سویا) رو حاضر کردم تا وقتی آبکش کردم و سیب‌زمینی ته‌دیگ گذاشتم و گذاشتم دم بکشه شده ۲۵ دقیقه. ولی اغلب بیشتر طول می‌کشه، ۴۵ دقیقه، ۵۰ دقیقه یا حتی یک ساعت، بسته به اینکه آشپزخونه چقدر مرتب باشه و چقدر ظروف مورداحتیاجم شسته یا نشسته باشه و اینکه مواد خورش آماده‌سازی بخواد یا نه، مثل مرغ، گوشت یا چیپس. امروز هم رکورد برنج و کوفته‌قلقلی خودم رو زدم. درواقع اولین باره که برنج و کوفته‌قلقلی می‌پزم. از موقع رنده کردن سیب‌زمینی تا وقتی قلقلی‌ها رو ریختم رو برنج و گذاشتم دم بکشه حدود دو ساعت شد، برای یازده نفر که تا اینجا (اشاره به گلو، حلق، حلقوم، خرتناق و...) خوردند. آها تا یادم نرفته بگم رنده‌ش با خواهرم بود و اونم جزء این دو ساعت حساب کردم.
این رکورد زدن رو، تا جایی که ذهنم یاری می‌کنه تو کارهای دیگه نمی‌کنم. آشپزیم هم به اون صورت خوب نیست. اگه بخوام احتمالا هر چیزی رو می‌تونم درست کنم، ولی مثلا الان من قیمه و قرمه‌سبزی رو اکسپرت نیستم. اینی که میگم اکسپرت، چون اصطلاح معمول ما تو بیمارستان بوده و نشسته تو دهنم. یکی ندونه فکر می‌کنه چقدر من با انگلیسی مَچَم که تو زبان فارسیم هم رسوخ کرده!
در مورد آشپزی، خب مادرم وقتی جوان بوده‌اند، زبانزد فامیل بوده‌اند. ولی راستش رو بخوام بگم، من خیلی طرفدار آشپزی مادرم نیستم. تو بیشتر غذاها، دستپخت خودم رو دوست دارم. به من میگن فرزند ناخلف!
یه شعر هم یادم اومد الان، میگه آن نخل ناخلف که تبر شد ز ما نبود، ما را زمانه گر شکند ساز می‌شویم. فکر کنم از من برائت جستن.
+ نه اینکه بگم ناراحت میشم بیاین رکوردهاتون رو بگین، اتفاقا خوشحال هم میشم. ولی میگم اگه به جهت آگاهی‌بخشی از اینکه این‌ها رکوردهای معمولی (معمول+ی) هستن می‌خواین این کارو بکنین، بدونین که در جریان هستم :)
- تاریخ : جمعه ۱۱ بهمن ۹۸
- ساعت : ۱۹ : ۱۶
- نظرات [ ۱۱ ]
