الهی!
آن‌کس که زندگانی وی تویی، او کی بمیرد؟
و آن‌کس که شغل وی تویی، شغل کی بسر برد؟
ای یافته و یافتنی!
نه جز از شناخت تو شادی، نه جز از یافت تو زندگانی!
زنده بی تو، چون مرده زندانی
و صحبت یافته با تو، نه این جهانی، نه آن جهانی...
خواب دیدم تو مغازه‌ی خواروبار به عنوان فروشنده استخدام شدم😊 از بس که همه‌اش دنبال کارم.
من همه‌ی شغل‌ها رو دوست دارم، بجز بازاریابی. ولی نمیتونم خودمو راضی کنم شغل غیرمرتبط به رشته‌ام برم. فک میکنم اگه یک سال از محیط دور باشم، ممکنه بعضی چیزا یادم بره و اصلا اینو نمیخوام. بعضی وقت‌ها فک میکنم کار ابلهانه‌ای کردم که کار نازنینم رو ول کردم، ولی اکثر اوقات خوشحالم که دیگه نمیرم.
مامان یک ساعت قبل با مامان بره‌ی ناقلا حرف زدن، باز الان تلفنی دارن حرف میزنن و مامان میپرسه خوبی؟؟؟ :|
+ من خیلی نپخته‌ام و اندک تلنگری درونمو متلاطم میکنه. فعلا سکوت میخوام.
در دفتر زمانه فتد نامش از قلم
هر ملتی که مردم صاحب‌قلم نداشت
.
.
.
.
.
این بیت رو خیلی دوست دارم، ولی چه بد که من صاحب‌قلم نمیشم...
عکس پروفایل یکی از هم‌کلاسی‌های دانشگاه رو دیدم. انگار سفر خارجه بود به همراه یه آقایی. فهمیدم تازه ازدواج کرده. بلوز شلوار بود و یه چیزی به عنوان شال نصف سرش رو پوشونده بود. ایشون اوایل دانشگاه چادری بود، البته تا آخر چادر رو داشت ولی یه فرق‌هایی هم کرده بود.
یادمه یه روز تو ترم اول میگفت مادرم گفته اگه چادرتو برداری شیرم رو حلالت نمیکنم! ایشون هم نامردی نکرد و برنداشت. ولی فک کنم موقع ازدواج آقا داماد شیربهای مادر رو پرداخت کرده و همسرش رو از اسارت به در آورده! :):):)
مسلما فکر نمیکنین که من فکر میکنم که تو ایتالیا هم باید چادر بپوشه! فکر میکنم که مادرش نباید دخترش رو با چنین مانعی مجبور میکرد و خودش نباید ناگهانی این همه تفاوت رو به نمایش میگذاشت...
#پوشش_اجباری
هر کجا هستم باشم
آسمان مال من است...
پنجره
فکر
هوا
عشق
زمین!
مال من است...
چه اهمیت دارد، گاه اگر می‌رویند قارچ‌های غربت؟
.
.
و نپرسیم کجاییم
بو کنیم اطلسی تازه‌ی بیمارستان را
و نپرسیم که فواره‌ی اقبال کجاست
و نپرسیم پدرهای پدرها چه نسیمی چه شبی داشته‌اند!
پشت سر نیست فضایی زنده...
پشت سر مرغ نمی‌خواند
پشت سر باد نمی‌آید
پشت سر روی همه فرفره‌ها خاک نشسته است
پشت سر خاطره‌ی موج به ساحل صدف سرد سکون می‌ریزد...
.
.
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ!
از نوشتن اون متن طولانی و بیریخت و به‌درد نخور که فقط انفعال ازش میبارید، دویست درصد پشیمون شدم. (: تنها کاری که میشود کرد :)
